Jobien Janssen

KlassenBlog

Jobien: Ik ben Jobien Janssen, that’s for shure, mijn ouders gaven mij die naam, ook niet meer dan dat, geen Johanna of Hendricus, nee gewoon Jobien, en ik ben er tevreden mee. Niet weg te denken in mijn leven is muziek. Het beweegt me, niet dat ik kan dansen, het zet me wel aan tot gekke dansjes, vreugde, soms verdriet, eigenlijk dat wat muziek hoort te doen, het inspireert me! Ik heb meerdere pogingen gedaan om zelf degenen te zijn die mij inspireert, wat raar klinkt, maar ook niet gelukt is. Zingen heb ik altijd al gedaan, om mijzelf te begeleiden kwam er een piano langs en een gitaar maar daar lag enkel gevoel, geen passie. Deze passie vond ik ergens op een berg, in de sneeuw, schuin op een plank, met een muts op. Maar waar nu echt mijn hart ligt is toch de kunst. Ik zou niets liever willen dan dat wat in mijn hart zit ook bij andere toe te kunnen laten. Het liefst zou ik al meejodelend op In Flames de berg af snowboarden die ik zojuist geschilderd heb.

Foto's bezoek aan gemeentemuseum Den Haag